حالا دیگه صبحها که از پارکینگ تا در اداره رو پیاده میام، یه نسیم خنک پاییزی رو احساس میکنم. نیمه شهریور تا نیمه مهر زمان مورد علاقه منه. قشنگ اون اعتدال پاییزی رو میشه حس کرد. نه گرم و نه سرد. پاییز رو منهای ترافیکش خیلی دوست دارم.
فردا رو میخوام مرخصی بگیرم به صرف ماسالا لته ویونای دم خونه و پیاده روی و حس کردن پاییز.
یه دستور لازانیا روی اینستاگرام پیدا کرده ام که به نظرم خوب اومد. امشب میخوام امتحانش کنم.
کتاب کورش لاشایی خیلی خوبه. به نظرم لااقل تا اینجا که من خونده ام یه نقطه محوری داره و اون هم خودبزرگ بینی است. همه انشعابها در حزبی که داره بهش میپردازه از همین ناشی شده. چرا من رئیس نباشم؟ پس برم حزب خودم رو راه بندازم و اونجا رئیس باشم.
هیچ اندیشه ای اندازه اندیشه چپ ایران رو در طول تاریخش به ضعف و عقب ماندگی نکشیده به نظرم.
روزهای قشنگیه. پیاده روی صبحش صفای دیگری داره. مطالعه کتاب در این فضا هم آرامش بخشه
بلی بلی
کاملا درسته