متخصص پر رو کردن همه

دیشب از شدت خستگی و گیجی هنوز ساعت نه نشده بود که خوابیدم. خدا رو شکر خبری از سر و صدای گودبرداری نبود. 

دیروز نیسی سر یه ماجرای توی محل کار اعصابم رو به معنای واقعی کلمه نابود کرد. تا اینجا من واقعا هواش رو داشته ام و بارها و بارها گندکاربهاش رو پوشونده ام ولی واقعا تصمیم دارم مستقیما ایرادات فاحش کارش رو از این به بعد عنوان کنم. اصلا اینجوری از نطر اخلاقی هم درست تره چون به هر حال من مسئولم و دارم برای همین حقوق میگیرم. 

تصمیم دارم شنبه نرم اداره تا بره قشنگ سمپاشی هاش رو بکنه و یکشنبه برم سفت و سخت بهش بگم باید کاری رو که ازش خواسته شده انجام بده. خونه خاله که نیست. از زیر کار در رو ترین آدمی که دیدم همین آدمه. 

واقعا واقعا واقعا تصمیم دارم توی کار صریح باشم. تا الان همه کامنتهای منفی آدمهای بالاتر رو خودم تحمل میکردم و هیچی به گروه خودم نمیگفتم و خودم کاراشون رو ماست مالی میکردم. بعد دیروز نشستم یه ذره از اون کامنتای منفی رو بهش گفتم و راهکار اصلاح دادم تا بلکه کارش رو درست کنه شروع کرده به کولی بازی. واقعا اعصابم رو به هم ریخت.

یه حکایتی میخوندم که یه روز خر و شیر باهم سر اینکه چمن چه رنگیه بحث میکنن. خر میگه قرمزه و شیر میگه سبزه.‌میرن پیش قاضی و قاضی میگه شیر محکومه و باید زندانی بشه. میگن چرا؟ میگن جرمش اینه که با خر بحث کرده. حکایت منه دقیقا.

.

حالا بگذریم

میخوام امروز آبگوشت بپزم. 

شاید یه پیاده روی درست و حسابی هم برم. 

اتاقم رو هم کمی جمع و جور کنم.

راستی دارم تد لاسو میبینم. آخرای فصل اولم. خوب و مثبته. اینو داره کسی میگه که از فوتبال متنفره.

اون جلسه ضبط زنده پادکست هم خیلی خوب بود. موضوعش گولاگ یا همون اردوگاه های کار اجباری شوروی بود. مشتاق شدم مجمع الجزایر گولاگ رو  بخونم. دیدم رو طاقچه قیمتش صد و خورده ای بود. خداییش برای کتاب الکترونیکی زیاد نیست؟ مگه نمیگن قیمت کتاب به خاطر قیمت کاغذ بالا میره؟