پراکنده نویسی های خودم

دریا، یک زن ۳۳ ساله

پراکنده نویسی های خودم

دریا، یک زن ۳۳ ساله

من عرف نفسه

این هفته خیلی سخت گذشت. از سفر خسته بودم و آخر هفته قبل ر‌و استراحت نکرده بودم، توی اداره هم خیلی سرم شلوغ بود و واقعا الان به این سه روز تعطیلی نیاز دارم.

این هفته خوندن کورسرخی تموم شد. بعضی روایتهاش واقعا ناراحت کننده بود. 

از امروز نوشتن خاطرات روزانه رو دوباره جدی شروع کردم. قرارم اینه هر روز دفترم رو ببرم اداره تا بتونم بین کارهام بنویسم. 

  

درسهای برندسازی شخصی رو هم دارم با سرعت لاک پشتی جلو میبرم. یکی از سرفصلهاش خودشناسبه و این روزا ذهنم رو خیلی درگیر کرده. واقعا انگار خودم رو نمیشناسم. یک سری سوال داشت که باید جواب میدادی. من واقعا جوابش رو نمیدونم. مثلا یکیش اینه که اگه قانون دنیا این بشه که به همه میزان یکسانی حقوق بدن و همه باید یه کاری رو هشت ساعت انجام بدن، تو چه کاری رو انتخاب میکنی؟ من واقعا جواب مشخصی ندارم. مثلا شغل الانم رو دوس دارم. کتابفروشی دوس دارم. خیاطی دوس دارم، پزشکی دوس دارم و هزار تا کار دیگه

 یا من حتی جواب این سوال ساده رو  نمیدونم که نقطه قوت و ضعفم چیه.

 

نوشته های یک انسان خسته و خواب آلود

ناچار شدم چهارشنبه صبح برم سفر، همدان. کلا آدم اهل سفری نیستم چون واقعا از به هم ریختن روتین هام آزار میبینم، مثلا خیلی سخت توی جای جدید خوابم میبره و ...

حالا خلاصه همدان شهر قشنگی بود کلا ولی اولا گرم‌تر از اون بود که تصور می‌کردم ثانیا اینکه در کل شهر یه قهوه باکیفیت پیدا نکردم. نمیدونم شاید هم کافه هایی که من رفتم اینطوری بودن ولی خب توی گوگل پیداشون کرده بودم و معروف بودن ولی خیلی کیفیت قهوه شون پایین بود و اینو من دارم میگم که اصولا سختگیر نیستم. در نهایت سه روز قهوه درست و حسابی نخوردن و این یعنی سه روز سردرد و گیجی. هوا هم انگار خشک بود و کل لبم خشک شده. در کل که اوضاعم به هم ریخته.

الان خوشحالم که خونه ام. روی تخت خودم. خوابم میاد ولی خب اون مشکل همیشگی رو دارم که نمیتونم توی روز بخوابم و باید عملا کل روز رو بی‌حال بگذرونم تا بتونم شب بخوابم. 

از شهر کتاب همدان کتاب کار عمیق رو خریدم. مقدمه اش رو خوندم و خوشم اومد. واقعا تمرکزم خیلی کم شده. بیخودی توی اینترنت به ویژه اینستا و سایتای خبری میچرخم. 

یه کیسه پارچه ای، یه جوراب و یه سرویس قابلمه بانمک هم یادگاری خریدم واسه خودم به اضافه کماج. 

.

.

یکی از چیزهایی آزاردهنده برام تلاش مردم برای گرفتن عکسای مدلینگه. یعنی عملا هرجای تاریخی میری نمیتونی دو دقیقه بشینی بنا رو نگاه کنی بس که تو کادر این و اون قرار میگیری. بعد عکس مدلینگ و قر و قمیش سر قبر ابن سینا آخه؟ 

خود بودن

امروز شروع کردم درسهای برندسازی شخصی متمم رو بخونم البته هنوز پولش رو نداده ام و تا پول ندی معلوم نیست چقدر جدی هستی. حالا خلاصه یه نکته توجهم رو جلب کرد. می‌گفت امروز در جهان، فرد خیلی مهمه. مثلا بر خلاف قبل که برندها اسم‌های انتزاعی مثل آدیداس و پوما و ... داشتن، حالا برندهایی که اسم شخصی اون مبدع برند هستن موفق تر میشن در بازار. حالا من یادم افتاد سال ۹۶ که ازدواج کردم اون موقع شاید اولین سالهایی بود که این روند ایجاد شده بود که اسم آرایشگاههای زنونه، اسم و فامیل اون آرایشگر اصلی باشه و حتی واسه خودم عجیب بود. عادت عمومی این بود که اسم غیرشخصی بذارن روی آرایشگاه، مثلا اسم یه گل یا یه صفت یا همچین چیزی. ولی الان کاملا برعکس شده و هر آرایشگاه که بخواد بگه خیلی خفنه از اسم شخصی استفاده میکنه و حتی من خودم حسم نسبت به آرایشگاههایی که اسم شخصی دارن بهتره و فکر می‌کنم حرفه ای ترن. یعنی توی همین چند سال، همین یه بعد کوچیک از برندسازی شخصی اینقدر رایج و مهم شده.

واقعا دنیای امروز چه در بعد تجاری و کاری و چه حتی در بعد شخصی و روابط انسانی، دنیای اهمیت دادن به فردیت ها و تشخص انحصاریه. هویت تو در ممتاز بودن ساخته میشه

حالا وقتی پولشو دادم و همتش رو کردم و همه درسا رو خوندم، میام بقیه نکات رو میگم.  

...

.

دیروز فیلم تفریق رو دیدم. عالی بود عالی بود عالی بود هم فرم و هم محتوا. واقعا لذت بردم.

....

.

یه سردرد عمیقی دارم، انگار سرم به جایی خورده، اون مدلیه دردش.


دیلی تلگراف

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

تا چه بازی رخ نماید بیدقی خواهیم راند

داشتم مصاحبه ناصر فکوهی با هارون یشایایی رو میخوندم.  یه جا ازش پرسیده بود هیچوقت احساس اقلیت بودن کرده اید توی ایران؟ یک جوابی داده بود و انتهای جوابش گفته بود: هرکس یک جوری است. هرکس فضایی برای زندگی کردن و اقبالی برای حیات دارد.

چقدر صحیحه این‌نگاه و من توی زندگی هر جا این نگاه رو فراموش کردم با عذاب و سختی مواجه شدم. باید حواست به میدان بازی خودت باشه، هرچند کوچک باشه باید سعی کن در همه ابعادش بازی کنی.